pobić się

См. также в других словарях:

• pobić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bić się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek …   Słownik języka polskiego

• poczubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poczubić siębię się, poczubić siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptactwie: pobić się, tarmosząc się za czuby, dziobiąc się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koguty się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poczubić się — dk VIa, poczubić siębię się, poczubić siębisz się, poczubić sięczub się, poczubić siębił się 1. «o ptakach: pobić się wodząc za czuby, podziobać się» Koguty, wróble się poczubiły. 2. żart. «o ludziach: pobić się, posprzeczać się, pokłócić się»… …   Słownik języka polskiego

• wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

• bić się — I – pobić się {{/stl 13}}{{stl 7}} bić jeden drugiego nawzajem, szamotać się ze sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę pani, oni się biją! Pobili się o dziewczynę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bić się II {{/stl 13}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• potłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poszturchać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poszturchać nawzajem jeden drugiego; poszarpać się ze sobą, pobić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszturchać się w czasie kłótni. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rzucać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rzucić się {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}z pięściami [pazurami] {{/stl 13}}{{stl 7}} zaatakować kogoś, rzucić się na kogoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poszturchać — dk I, poszturchaćam, poszturchaćasz, poszturchaćają, poszturchaćaj, poszturchaćał, poszturchaćany «kilka razy szturchnąć kogoś; spędzić jakiś czas na szturchaniu; pobić szturchając» Poszturchał kolegę w bok. poszturchać się rzad. «poszturchać… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego